Σκέ­ψου, πόσα σου συγ­χώ­ρε­σε ο Θεός, πως εσύ σώ­θη­κες με τη Χάρη Του.

 Σκέ­ψου, πόσα σου συγ­χώ­ρε­σε ο Θεός, πως εσύ σώ­θη­κες με τη Χάρη Του. Και μι­μή­σου τον Κύ­ριο. Να εί­μα­στε φι­λεύ­σπλα­χνοι. Να πα­ρέ­χου­με συγ­γνώ­μη σε όσους νο­μί­ζου­με, ότι μας έβλα­ψαν.

Με τί­πο­τα άλλο πε­ρισ­σό­τε­ρο δεν ευα­ρε­στεί­ται ο Κύ­ριος, όσο το να συγ­χω­ρού­με τον συ­νάν­θρω­πό μας.

Και αν έχεις υπο­στεί με­γά­λα αδι­κή­μα­τα, όσο με­γα­λύ­τε­ρα συγ­χω­ρή­σεις, τόσο με­γα­λύ­τε­ρη συγ­χώ­ρη­ση θα λά­βεις.

Εάν δεν συγ­χω­ρέ­σου­με τον πλη­σί­ον, δεν θα κά­νου­με κά­ποιο κακό σ' αυ­τόν, αλλά για εμάς τους ίδιους, θα εί­ναι αβά­στα­χτο μαρ­τύ­ριο.

Εκεί­νος που εξε­τά­ζει την ζωή των άλ­λων με εμ­πά­θεια, ποτέ δεν θα λά­βει συγ­χώ­ρε­ση για τα δικά του πα­ρα­πτώ­μα­τα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος