Όχι μόνο άτομα, αλλά και λαός ολόκληρος ακόμη αν αμαρτήσει, μπορεί ο Θεός να τον συγχωρήσει, διότι δεν νικούν την φιλανθρωπία του Θεού, οι αμαρτίες ενός ολόκληρου λαού!
Αλήθεια ο λαός μας αυτή την στιγμή έχει πολλές αμαρτίες; Βέβαια κάθε λαός έχει πολλές αμαρτίες, όχι ως πρόσωπα, αλλά ως λαός.
Διότι έχει πάρα πολλή σημασία αυτό, το να δούμε, όχι τα άτομα, αλλά το λαό ως σύνολο. Έχει πάρα πολλή σημασία.
Πράξεις τις οποίες δεν κάνουν πρόσωπα, αλλά κάνει ο λαός.
Αυτή τη στιγμή ο λαός μας έχει φοβερές αμαρτίες. Όταν λέγω αυτή την στιγμή βέβαια,160 τόσα χρόνια, να εξηγούμεθα, από το 1821.
Ο λαός μας άρχισε να αμαρτάνει όσο δεν αμάρτανε τα 400 χρόνια δουλείας στους Τούρκους! Ως λαός το ξαναλέω. Και ποιά ήταν η αμαρτία του λαού μας; Όχι βεβαίως πορνείες και μοιχείες, αυτά αφορούσαν τον κάθε άνθρωπο και τον κάθε χριστιανό, το ξεκίνημα της αμαρτίας του λαού μας ήταν το εξής:
Όταν εκείνοι που ήταν στην Ευρώπη, Έλληνες και είχαν σπουδάσει έξω και δεν είχαν ζήσει τις λαχτάρες του λαού μας, αλλά ζούσαν στην ασφάλεια της Ευρώπης, αυτοί είχαν προ πολλού χάσει την ελληνική και ορθόδοξη ταυτότητα τους. Ναι μεν ίσως να πίστευαν ακόμα στο θέμα Ελλάς, αλλά δεν πίστευαν πια στο θέμα ορθόδοξη εκκλησία, διότι είχαν υποστεί πολλή φθορά έξω στην Ευρώπη.
Και η ελληνική τους αγάπη, πίστη ακόμα είχε υποστεί φθορά να μην το ξεχνάμε.
Αλλά αυτοί οι άνθρωποι όμως θέλησαν, όταν η Ελλάς μας ελευθερώθηκε, να έρθουν στην Ελλάδα και να κυβερνήσουν τον λαό μας.
Οι άνθρωποι αυτοί όμως είχαν μείνει ήδη ξένοι στα αισθήματα του λαού και προσπάθησαν να μεταφέρουν τον ευρωπαϊκό δυτικό ανθρωπισμό με τον οποίο θα αντικαθιστούσαν την εκκλησία.
Βέβαια το θέμα αυτό δεν ήταν πάλι καινούργιο και για αυτούς, διότι η περίπτωση εισόδου του δυτικού Ευρωπαϊκού ανθρωπισμού-ουμανισμού είχε ήδη σημειωθεί από τα τελευταία χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας………. και το αποτέλεσμα είναι ότι ήρθε η άλωσης της Κωνσταντινούπολης και ανεκόπη αυτή η διείσδυσης του δυτικού ανθρωπισμού. Ο λαός μας όμως ακριβώς ένεκα της μακροτάτης αυτής κατοχής από τους Τούρκους, γλίτωσε από τον ορθολογιστικόν ουμανισμό, τον φιλοσοφικό ουμανισμό. Γλίτωσε…
Είναι ακριβώς όπως συμβαίνει με τα αρχαία κτίσματα, τα οποία σώζονται όσο είναι θαμμένα και δεν τα ανακαλύψαμε.
Όταν ελευθερώθηκε η πατρίδα μας, και φυσικά την ελευθέρωσαν οι αγωνιστές οι ντόπιοι, τότε ήρθαν οι απ’ έξω Έλληνες, μορφωμένοι αυτοί πλέον, αλλά και μπολιασμένοι με τον δυτικό ουμανισμό, για να εκτοπίσουν την ορθοδοξία και την εκκλησία μας και να εισαγάγουν τον δυτικό ουμανισμό-ανθρωπισμό.
Σημειώστε ότι αυτό είναι το αμάρτημα.
Αυτό είναι το φοβερό παμέγιστον αμάρτημα!
Αυτό το αμάρτημα στοιχειοθετεί αποστασία από τον Θεό!
Και βλέπει κανείς, όσο περνούν οι δεκαετίες, τόσο το πράγμα εγίνετο χειρότερο. Και τι δεν προσέβαλε αυτό το πνεύμα. Προσέβαλε ακόμα και τη θεολογική μας σχολή Αθηνών, η οποία έβγαλε θεολόγους οι οποίοι μετά εγίνοντο Επίσκοποι. Σημειώστε ότι, για να γίνει κάποιος επίσκοπος έπρεπε να είναι θεολόγος, έπρεπε δηλαδή να περάσει από το πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά περνώντας από το πανεπιστήμιο Αθηνών έπαιρνε και τα φρούτα της δύσης.
Και έτσι η εκκλησία μας άρχισε να χάνει από τους επισκόπους της σιγά σιγά το ορθόδοξο της φρόνημα, διότι οι διδάσκοντες καθηγητές, πλην εξαιρέσεων, δεν είχαν ορθόδοξο φρόνημα.
Αυτό βέβαια επηρέασε πάρα πολύ την εκκλησιαστική ζωή του τόπου μας, αναμφισβήτητα.
Μέχρι που μπήκαμε στην ΕΟΚ, αυτό το αμάρτημα συνεχίζει, διότι μπαίνοντας στην ΕΟΚ αυτός ο σκοπός υπήρχε: Ο,τι απέμεινε από την ορθόδοξη τοποθέτηση του λαού μας, να πεταχτεί έξω. Στην πραγματικότητα λοιπόν όσοι μας κυβέρνησαν τόσα χρόνια μέχρι σήμερα, πλην εξαιρέσεων, απέβλεπαν ή λίγο ή πολύ, συνειδητά ή ασυνείδητα, ή από πολιτική σκοπιμότητα ή όχι, το θέμα είναι ότι απέβλεπαν όλοι να εξωστρακίσουν την ορθόδοξο πίστη από τον λαό μας και να εισαγάγουν τον ορθολογιστικόν, δυτικού τύπου ουμανισμό-ανθρωπισμό. Επόμενο ήταν στην αρχή ο λαός να έχει μεγάλη αντίσταση. Τώρα η αντίσταση όλο και μικραίνει.. και ερχόμενο αυτό το πνεύμα να επιβληθεί, ο λαός πια ή δεν καταλαβαίνει ή επειδή έτσι του αρέσει αποδέχεται αυτό το ουμανιστικό πνεύμα της δύσεως και απεμπολεί αυτό που είχε πατρογονικό.
Αυτό είναι το μεγάλο και υπ’ αριθμόν ένα αμάρτημα του λαού μας.
Όλα τα άλλα είναι αποτέλεσμα αυτού του πνεύματος.
Λέγει ο Άγιος Κύριλλος:
«Είδες, η Χάρις του Θεού μπορεί να σώσει έναν λαό όταν μετανοήσει γιατί έχει αμαρτήσει.» Δεν ξέρω βέβαια αν ο λαός μας αυτή τη στιγμή είναι σε θέση να μετανοήσει. Δεν ξέρω. Για την ώρα δεν έδειξε δείγματα για να μετανοήσει.
Αντιθέτως μάλιστα , κινείται με κάθε προσπάθεια και δύναμη, όλο και να τονίσει την αποστασία του από τον Θεό.Με κάθε τρόπο!Εγώ σας είπα το αμάρτημα μας, είδατε τώρα ποιο είναι αυτό.
Αρνούμεθα πια την εκκλησία! Βλέπει δε κανείς, τα τελευταία χρόνια, συστηματικά να υπάρχει αυτή η προσπάθεια να προσβληθεί η εκκλησία! Εσείς θα πιστεύατε αγαπητοί μου, ότι τυχαία μπαίνουν επίσκοποι, οι οποίοι προδίδουν την πίστη και την εκκλησία;
Εγώ θα σας έλεγα ότι δεν μπαίνουν τυχαία, παρά σκοπίμως. Παρά σκοπίμως.
Ευοδώνουν και πατριάρχες ακόμα αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις για να εξωθήσουν την εκκλησία του Χριστού, να Την αλώσουν! Ναι ναι, ούτε καινούργια πράγματα λέω ούτε πρωτοφανή. Λίγο πολύ θα έχετε διαβάσει και θα ξέρετε. Προωθούν σε μεγάλες θέσεις ιερατικές, ανθρώπους που ξέρουν ότι θα τους επιβάλουν οι σκοτεινές δυνάμεις τη θέληση τους τελικά για να προσβάλουν την εκκλησία.
Η μασονία έχει δουλέψει πάνω στο τομέα αυτόν φοβερά! Φοβερά έχει δουλέψει!
Προσέβαλαν την εκκλησία εκ των έσω.
Έβαλαν ανθρώπους κατά καιρούς να διοικούν την εκκλησία που δεν έχουν καμία σχέση με την εκκλησία! Εδώ είναι το μέγα δυστύχημα και σαν συμπέρασμα θα σας έλεγα αυτό:
Αυτή την στιγμή ο λαός ας φροντίσει να ποιμαίνει τον εαυτό του γιατί εμείς δεν είμαστε σε θέση να σας ποιμάνουμε! Λυπούμαι που το λέγω.
No comments:
Post a Comment